Een internationale review vandaag: La Flor de Cano ER Asia Pacifico en de Amerikaanse Trappist uit Spencer, Massachusetts. Hij heet officieel Flor de Cano Grandiosos en het is een regionale editie van 2013.
De sigaar voelt erg licht aan, qua gewicht dan. Als dat maar goed gaat, het blijft tenslotte een Cubaan. De eerste smaken zijn aards, houtachtig, en een beetje bitter. De trek is heel licht, zoals gevreesd. Na een cm of twee komt er een sterke geroosterde smaak op, die al sneel heel chocolade-achtig zoet wordt. Het bittere is gelukkig weg.
De Trappist is lekker fris met een stevige bite. Beter dan die van de Oostenrijkse broeders, en al helemaal dan die Franse meuk. Volgens mij heb ik nu alle Trappisten gehad. Mijn favoriet is de Chimay Grande Réserve, liefst een paar jaar gerijpt op een grote fles.
Het tweede deel van de Cano begint met dierlijke smaken. Eerst vol en vet, daarna snel wat meer leerachtig. Ook wat aardse smaken nu, en het zoetje is weer terug.
Het 3e deel wordt ingeluid door een zacht pepertje. De sigaar brand redelijk recht maar wel heel snel. Het ER-bandje is al bereikt. Op het pepertje na, zijn de smaken in het 3e deel een herhaling van zetten: aards, dierlijk, en ook weer dat zoetje.
Eindoordeel: geen geweldige sigaar (ondanks de naam), wel een aangename. Goeie pairing met het bier, een mooi begin van de avond.