De lucht is grauw en grijs, een passende achtergrond voor deze witte en zwarte Macanudo’s. De productie van de verschillende Inspirado-modellen is verdeeld tussen Honduras en de Dominicaanse Republiek, waar deze vandaan komen.
Laat ik met de witte beginnen. Duidelijk een Connectticut dekblad maar dan uit Ecuador. Daaronder een Indonesisch omblad, en tenslotte Mexicaans en Nicaraguaans binnengoed.
De eerste smaken zijn houtachtig en plantaardig met dat beetje muffigheid dat je bij een Connecticut dekblad zo vaak proeft.
Het bandje ziet er mooi uit. Een jaar of tien geleden zat ik in een focusgroep om dit te beoordelen. Er was nog maar één Inspirado en wij kozen voor oranje. Inmiddels zijn daar groen, rood, zwart en wit bijgekomen. Die Inspirado van toen was geen hoogvlieger, lees ik terug, maar dit witte exemplaar brandt perfect en heeft een askegel zoals een askegel hoort te zijn. Recht, mooi gelaagd en heel licht grijs.
Het tweede deel laat zich gelden. Flinke peper, leer, en kruidige smaken. Op een andere site las ik dat de witte de lichtere sigaar van de twee was, dus ik hou mijn hart vast voor de zwarte straks.
Het ambierbier van Brasser past er goed bij. Het jaartal 1804 verwijst naar het jaar dat de Franse troepen neestreken in de bossen bij Zeist. Nadat Napoleon de slag bij Austerlitz gewonnen had, kreeg het legerkamp diezelfde naam, waaronder de plaats nog steeds bekend is.
Bij mensen met (klein)kinderen hier uit de streek is het gebied vooral bekend als laagdrempelige speeltuin. De naastgelegen piramide (die overigens in de gemeente Woudenberg ligt) is gebouwd om de Franse soldaten bezig te houden, en daar hebben we nu nog plezier van.
Zo ziet de piramide van Austerlitz in Woudenberg bij Zeist er tegenwoordig uit. Op een heldere dag kan je Amsterdam zien vanuit de toren, want Nederland is zo plat als een pannenkoek en zo klein als een postzegel.
Het derde deel van deze Macanudo Inspirado White is een herhaling van het tweede, maar dan op standje tien. Volle, vettige smaken, peper, hout en een licht, romig zoetje. Valt niet tegen, ik heb normaal niet zo'n hoge pet op van Macanudo als merk.
Eindoordeel: hoewel deze sigaar als mild te boek staat, vond ik de smaken best wel sterk. Niet superveel afwisseling maar zeker niet saai. Een fijne sigaar.
Op naar de Macanudo Inspirado Black. Deze heeft ook een Connecticut dekblad, maar dan de broadleaf variant uit de VS. Het omblad is een Ecuadoriaanse Sumatra en het binnengoed is geheel Nicaraguaans (Esteli).
Veel sigaren van Macanudo hebben Connecticut dekbladeren. General Cigar, de eigenaar van het merk, heeft zwaar geïnvesteerd in de Connecticut River Valley, die bekend staan om zijn lemige zandgrond. Er zijn twee varianten: Connecticut Shade is licht van kleur omdat die onder tentdoeken gekweekt wordt. Connecticut Broadleaf wordt in de volle zon geteeld en is daarom donkerder van kleur en zoeter van smaak.
Het is dan ook geen verrassing dat de eerste smaken van deze sigaar zoet zijn, met wat kruidige accenten. Persoonlijk vind ik dat lekkerder dan Connecticut Shade.
De Connecticut dekbladeren zijn vooral populair onder sigarenmakers vanwege de hoge kwaliteit en het gemak waarmee de smaken zich vermengen met andere tabakken. Geen wonder dat er in deze vallei al 300 jaar tabak verbouwd wordt.
Maar waarom wordt er dan ook Connecticut tabak verbouwd in Ecuador? Omdat die makkelijker te verwerken is en er niet bijgemest hoeft te worden na iedere oogst. De grond is daar vulkanisch en erg rijk. Omdat het er altijd bewolkt is, zijn er geen netten nodig. Dat maakt het allemaal veel goedkoper en de meerderheid van alle Connecticut bladeren komt tegenwoordig dan ook uit Ecuador.
Hoewel ik de basissmaak van de Inspirado Black lekkerder vind dan de White, proef ik tot nu toe weinig andere smaken in het eerste deel. Hopelijk trekt het nog wat aan.
In het tweede deel proef ik wat dierlijke smaken en een licht pepertje. Nog steeds niet erg spannend, maar wel aangenaam. De constructie is, net als die van de White, voortreffelijk.
Richting het einde worden de dierlijke smaken wat sterker, en ook het zoetje laat zich gelden. Heel in de verte ook wat nootachtige smaken. Op zich heel lekker maar wel wat laat.
Eindoordeel: een aangename maar saaie sigaar. Veel te mild voor mij maar ik kan me voorstellen dat dit een prima sigaar is voor een beginnende roker.