Dat is nog eens een sigaar: de Man O'War Ruination Gordo. Aansteken is een crime (ring 54) maar de sigaar ziet er buitengewoon fraai uit met z'n glanzend gladde donkerbruine dekblad.
Na slechts 8 minuten is de sigaar helemaal aan. Heerlijk zoet, romig en kruidig begin. Sommige dingen zijn het gewoon waard om op te wachten.
Het vettige dekblad komt uit Ecuador, is van Cubaans zaad en in de zon opgeteeld - en dat geeft een fantastische smaak, kan ik je zeggen! Een nadeel van zo'n olierijk dekblad is dat het scheef brandt. Bovendien proef ik veel ligero, wat de verbranding ook niet helpt.
De scheefbrand is echter bij te sturen en de rijke, volle smaken maken veel goed. Wat zeg ik, maken alles goed. Ik had deze geboord maar dat levert toch onvoldoende verbranding. Snel knippen en weer op gang brengen.
De smaak is nu wat donkerder geworden. Kruidig met een aardse ondertoon en af en toe een zoetje (zal wel van het dekblad zijn).
De smaak zakt weer wat weg; duidelijk verbrandingsproblemen door verkeerd rollen. Jammer, jammer. Hele dikke nerven die binnenin een klomp houtskool vormen.
De sigaar brandt weer. In het laatste deel wat aardse tonen en een klein beetje chocola. Toch wel weer lekker. Hij loopt weer vast, ik geeft het op.
Eindoordeel: dit is volgens mij best een lekkere sigaar maar dit exemplaar is niet te roken.
