Hopend op een lange lente-avond steek ik een boomstam van een sigaar op, de San Lotano Maduro Gordo. De maten van deze knoeperd zijn 6x60, dwz 15 cm lang en 2,4 cm in doorsnee.
De San Lotano Maduro begint heerlijk zacht en zoet met een vaag vermoeden van koffie. Het zoetje trekt helaas vrij snel weg. De smaak is dan een mix van kruidig en aards zonder echt "zwaar" te zijn.
De San Lotano Maduro wordt langzaam ruiger, een beetje ongepolijst. Er komt nu ook een pepertje bij, ik verklaar het eerste deel voorbij. Het is genieten hoor, een stevige jongen met prachtige smaken die inmiddels weer mooi in balans zijn gekomen.
Het mooie aan buitenroken: luisteren naar de geluiden van het leven. Vogels, spelende kinderen, flarden TV, een motor in de verte, het ruisen van de bomen, potten & pannen in de keuken van de buren, krakende voetstappen op het wandelpad, een stoepje dat geveegd wordt.
Ik begin aan het laatste deel met een flinke purge om een opkomend, licht bittertje te verwijderen. De smaken worden wat donkerder. Onder andere die voor sigaren zo typische smaak van leer komt erbij. Tot mijn verrassing lijkt ook het zoetje in volle hevigheid terug te keren. Wat een finale!
Ik word wat licht in mijn achterhoofd - teken van een opkomende nicotine rush. Maar de sigaar is té lekker! Dan maar misselijk.
De nicotine van sigaren wordt, anders dan bij roken over de longen, opgenomen door het slijmvlies van de mond. In sigaren zit vele malen meer tabak dan in sigaretten en dus ook veel meer nicotine. Daar kan je flink high van worden. Helaas wordt een nicotine rush vaak gevolgd door een uur of twee flinke misselijkheid. Suiker dempt het effect van een nicotine rush maar dan moet je wel meteen stoppen met roken als je het voelt opkomen.
Laat ik toch maar verstandig zijn en deze topsigaar wegleggen. De heerlijke smaken zakken toch een beetje weg, het is uit met de pret. Nu snel wat druivensuiker naar binnenwerken & een liter cola drinken & hopen dat het goed komt.
Eindoordeel: het was hoe dan ook een fantastische sigaar!