Best een lastige sigaar om te fotograferen met dat goud op wit. Het roken van deze Plasencia Reserva Original Toro zal me hopelijk wat makkelijker afgaan. Zeven jaar geleden rookte ik de Robusto van deze lijn en die viel goed in de smaak, als ik mezelf mag geloven.
Deze sigaar begint meteen met stevige en een beetje scherpe houtachtige smaken, afgewisseld met wat plantaardige aroma's.
Nog steeds hetzelfde. Wel een mooie, compacte, spierwitte askegel inmiddels. Niks mis met de verbranding.
Het heeft een half uurtje geduurd maar er beweegt iets in het smaakprofiel van deze sigaar. Sterke geroosterde smaken nu, die doen denken aan koffie.
Koffie en hout wisselen elkaar af nu, steeds met iets andere smaakvariaties, waardoor je bij iedere trek iets anders proeft.
In het laatste deel komt er een zoetje bij, waardoor de geroosterde smaken meer op cacao gaan lijken.
Eindoordeel: een langzame start maar daarna veel afwisseling van sterke, vooral geroosterde smaken.