Padron 1926 series #6
Een rib uit mijn lijf. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen: de Padron 1926 #6: twitter.com/asigarie/statu…
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
Deze Padron rookt echt als een schoorsteen. Het begin was erg zacht maar na een minuut of 10 explodeert er uit het niets een koffiebom.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
1926 verwijst naar het geboortejaar van José Padron, de oprichter van het merk. Er is ook een 1964 serie, het oprichtingsjaar van de firma.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De koffie heeft plaats gemaakt voor een licht pepertje met een subtiel zoetje. Lekker veel dynamiek.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
@asigarie Ik vind dat je al je tweets moet bundelen en een mooi boek over sigaren moet uitbrengen. Dat zou mooi zijn.
— Jesse Schlienkamp (@JesseSchlien) 26 mei 2013
@jesseschlien Dank je wel. Als het ooit zover mocht komen, wil jij dan het voorwoord schrijven?
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De koffie is terug en het pepertje neemt in kracht toe. Wat zullen we hier eens bij drinken? Een verticale Bowmore-tasting misschien?
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De daad bij het woord gevoegd: twitter.com/asigarie/statu…
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Bowmore 12yo drinkt makkelijk weg en rondt de geroosterde smaken in de Padron wat af. Brengt ook het zoetje in de sigaar wat naar voren.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
Na de afdronk van de Bowmore 12yo smaakt de Padron naar snoepgoed. Een mond vol gummibärchen, dat idee.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Padron brengt juist het fruitige in de Bowmore naar boven, waarbij de turf wat naar de achtergrond verschuift. Uitstekende combinatie.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Padron 1926 smaakt nu fenomenaal; zoete en geroosterde smaken gaan naadloos in elkaar over, met een prettige tinteling achter in de mond.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Bowmore 15yo is wat donkerder van kleur en is zoeter dan de 12yo. Ook de turfsmaak is wat sterker maar niet dat sterke jodium-achtige.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De combinatie met de Padron is bij de 15yo heel anders dan bij de 12yo. Sigaar en whisky gaan niet echt in elkaar over.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
Ze versterken elkaars eigen karakter juist, twee kemphanen die niet voor elkaar willen onderdoen. Vooral koffie in de sigaar nu.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De trek van de Padron, die al aan de lichte kant was, wordt nog lichter. Meestal is het andersom maar de constructie van deze is vlekkeloos.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
@asigarie lekkerste sigaar voor mij tot nu toe:-)
— Marcel Pellink (@MPellie) 26 mei 2013
@mpellie Verbaast me niks, is echt een topper, hoor!
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
@asigarie vind ik ook, alleen een te hoge prijs, ik rook de 1964 wat vaker:-)
— Marcel Pellink (@MPellie) 26 mei 2013
De Bowmore 18yo zit qua kleur tussen de 12 en de 15yo in. For what it's worth, want de kleur wordt met kleurstoffen geëgaliseerd.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Bowmore 18yo is precies wat je van een Islay verwacht. Sterkste turfsmaak van het trio, misschien net iets te veel voor de Padron 1926.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
Met het bandje eraf heeft de Padron de neiging iets te tunnelen; blijkbaar houdt zo'n bandje toch wat vocht vast op het dekblad.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De geroosterde smaken overheersen nu in de sigaar, met accenten van zoethout en salmiak. Zelden zo'n veelzijdige sigaar geproefd.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Bowmore 18yo heeft een heeeele lange, kruidig-geturfde afdronk en brengt, heel verrassend, het zoete weer naar boven in de Padron.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
Helaas, aan alle goeie dingen komt een eind, zo ook aan de fantastische smaakervaringen van vanmiddag: twitter.com/asigarie/statu…
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013
De Padron 1926 #6 was fenomenaal, de whiskies uitmuntend maar de som was vanmiddag groter dan de delen.
— Arie Sigarie (@asigarie) 26 mei 2013